چرا از بازاریابان شبکه‌ای فرار می‌کنیم؟
مدیر بازاریابی هواوی: سال آینده منتظر P10 با پردازنده Kirin 960 باشید
هواوی امسال از چندین گوشی هوشمند پرچمدار رونمایی کرده که با هواوی P9 و P9 Plus اوایل سال ۲۰۱۶ آشنا شدیم. این دو دستگاه در ماه آوریل معرفی شدند و اولین مدل‌هایی محسوب میشوند که دوربین آنها با همکاری شرکت لایکا ساخته شده است. در هر صورت، این دو گوشی هوشمند هنوز هم کاملا قدرتمند بوده و ما انتظار نداریم که به این زودی چرا از بازاریابان شبکه‌ای فرار می‌کنیم؟ جایگزین آنها را ملاقات کنیم ولی اخیرا شایعاتی در رابطه با P10 در اینترنت منتشر و حتی نتایج بنچمارک آن نیز در GFXBench مشخص شده است، در نهایت نیز تصاویری از این پرچمدار فاش گشته است.
اگر مشخصات موجود در GFXBench صحت داشته باشد، هواوی P10 به نمایشگر ۵.۵ اینچی با رزولوشن QHD، حافظه داخلی ۶۴ یا ۱۲۸ گیگابایتی و ۴ گیگابایت رم مجهز خواهد شد. براساس GFXBench قدرت این دستگاه را پردازنده ۸ هسته‌ای و ۶۴ بیتی Kirin 960 تامین میکند، پردازنده‌ای که هم‌اکنون قدرتمندترین چیپ‌ست هواوی محسوب میشود و تراشه گرافیکی Mali-G71 آن را همراهی میکند.
با دانستن مشخصات ذکر شده در بالا به سراغ اطلاعات جدید منتشر گشته توسط آقای Hawa Hyath، مدیر بازاریابی کشورهای جنوب صحرای آفریقا می‌رویم. آقای Hyath در کنفرانس AfricaCom 2016 که در شهر کیپ‌تاون برگزار شد، اعلام کرد که باید منتظر پرچمدار آینده هواوی در سال ۲۰۱۷ باشیم، قبلا برخی شایعات به معرفی این دستگاه تا قبل از پایان سال جاری میلادی اشاره داشتند. او علاوه بر تاریخ معرفی، چیپ‌ست Kirin 960 را به‌عنوان مسئول تامین قدرت این مدل معرفی کرده است. براساس گفته‌های او، ساکنان کشور آفریقا جنوبی در سه‌ماهه اول سال ۲۰۱۷ قادر به خریداری هواوی میت ۹ و هواوی Nova خواهند بود.
تقریبا مطمئن چرا از بازاریابان شبکه‌ای فرار می‌کنیم؟ هستیم که دوربین هواوی P10 نیز با همکاری لایکا و لنزهای آن ساخته خواهد شد، البته سنسور این دوربین را سونی تامین خواهد کرد. اگر تصاویر منتشر شده از این گوشی هوشمند صحت داشته باشد، باید خود را برای ملاقات با دستگاهی فلزی و مجهز به دکمه هوم شامل سنسور اثر انگشت در جلوی آن آماده کنیم. دکمه‌های مربوط به تنظیم صدا و روشن و خاموش کردن دستگاه نیز در سمت راست قرار گرفته که شاید به‌معنای قرارگیری جایگاه سیمکارت در طرف چپ P10 باشد. تصویری از پشت دستگاه نیز فاش شده که دوربین اصلی دوگانه در آن قابل مشاهده است که البته این امر کاملا امکان‌پذیر و عادی محسوب میشود.
روانشناسی فروش – قسمت سوم
100ها نکته آموزشی رایگان در اینستاگرام نیوسئو
لازم نیست برای اینکه محصولاتمان (کالا/ خدمات) را بفروشیم، برای مشتریانمان سخنرانی کنیم و هم خودمان را به زحمت بی اندازیم و هم وقت آنها را بگیریم! کافی است با طرح چند سؤال حساب شده از آنها، قانع اشان کنیم که به محصول ما احتیاج پیدا میکند!
به عقیده ی روانشناسان در کسب و کار، زمانیکه اجازه دهیم فردی آزادانه درباره ی خودش حرف بزند، سرانجام در صحبت هایش دچار لغزش و اشتباه می شود و واقعیت ها و افکاری را که احتمالاً سعی داشته مخفی چرا از بازاریابان شبکه‌ای فرار می‌کنیم؟ کند برملا می سازد. بنابراین بایستی شرایطی را فراهم آوریم که مشتریانمان بتوانند با خیال راحت و آزادانه صحبت کنند و افکار و ایده هایشان را با صراحت و صداقت به زبان آورند.
زمان صرف کنیم و بررسی نماییم و ببینیم که وضعیت مشتریانمان با خرید محصولاتمان بهتر از گذشته میشود و یا در زندگی یا کسب و کار خود، از مزایا و منافعِ خاصی برخوردار میشوند یا نه. این پیشرفت و بهتر شدن می تواند عاملی کلیدی و محرک و انگیزه ی محکمی برای تصمیم گیری آنها برای خرید محصولاتمان شود.
اگر برای فروش محصولاتمان به ده مشتری آخری مان که موفق شده بودیم به آنها بفروشیم زنگ بزنیم، متوجه میشویم که به احتمال زیاد، 80% از آنها به دلیل یکسانی از ما خرید کرده اند. شرط می بندم خودمان هم خبر نداشتیم باشم یا باور نمی کنیم که آنها به این دلیل و با این انگیزه ها تشویق شده و محصول ما را خریده باشند!
پاسخ این مشتریان را یادداشت نماییم (انگیزه ی مشترکی که برای خرید از ما داشتند)، و پس از آن با هر خریدار بالقوه ای که مواجه شدیم، به او بگوییم که اکثر خریداران قبل از ما معتقد بودند که … [علت را ذکر کنیم] و این انگیزه ی آنها برای خرید از ما بوده است. از مشتری های بعدی مان بپرسیم که آیا این موضوع برای آنها هم اهمیت دارد؟
تلاش برای کاهش ریسک‌پذیری بندرخشک/ ورود در عرصه بازاریابی گردشگری
مدیرعامل گروه تعاونی پیشگامان گفت: در زمینه عملیاتی شدن بندرخشک تلاش ما بر این است که پیشنهادات مختلف در مورد آن را مدنظر قرار دهیم تا ریسک‌پذیری کار کاهش پیدا کند.
به گزارش خبرگزاری فارس از یزد، محمدرضا رضایی‌نژاد عصر امروز در نشستی خبری با اشاره به دو دهه فعالیت گروه تعاونی پیشگامان اظهار داشت: این تعاونی با جمع‌آوری سرمایه‌های خرد مردم فعالیت خود را آغاز کرد و این اتفاق زمانی افتاد که سرمایه چندانی در دست مردم نبود و منابع مالی یکی از مهم‌ترین مشکلات آغاز یک فعالیت اقتصادی بود.
وی با اشاره به اینکه امروز 20 سال از آغاز فعالیت تعاونی پیشگامان می‌گذرد، افزود: این شرکت اکنون 40 هزار سهامدار و هزار نیروی مستقیم کاری دارد که این آمار ظرف پنج سال آینده به 10 هزار نیرو خواهد رسید.
رضایی‌نژاد یادآور شد: این تعاونی اکنون در بخش‌های مختلفی از جمله IT، اینترنت پر سرعت، بندرخشک، ایجاد خطوط پروازی، بانکداری و . مشغول فعالیت است و گستره فعالیت‌های این گروه هر سال در حال افزایش است.
مدیرعامل گروه تعاونی پیشگامان ادامه داد: در حال حاضر بندر خشک یکی از پروژه‌های در دست اقدام این گروه است و در فضایی به وسعت 700 هکتار در حال اجراست.
وی افزود: احداث سیلو، انبار و نیروگاه نیز در این مجموعه در دستور کار قرار گرفته و در مجموع در تلاشیم تا فعالیت بندر خشک در نیمه اول سال آینده آغاز شود.
رضایی‌نژاد با اشاره به اینکه در هر حال کار اقتصادی ریسک بالایی دارد، خاطرنشان کرد: سعی ما بر این است که پیشنهادات مختلف در مورد بندر خشک را مدنظر قرار دهیم تا ریسک‌پذیری کار کاهش پیدا کند.
مدیرعامل گروه تعاونی پیشگامان با اشاره به مشکلاتی که در مسیر اجرای طرح‌های مختلف پیشگامان وجود داشته است، اظهار داشت: برخی تهدیدها زمانی که مدیریت شده باشد، به فرصت تبدیل میشود و در گروه پیشگامان نیز همین اتفاق رخ داده است.
وی در پاسخ به سئوالی در مورد مشارکت پیشگامان با شهرداری برای ایجاد یک مجموعه شهربازی عنوان کرد: قرار بود شهربازی پارک شادی را با تجهیز و به روز رسانی امکانات به فضایی شاد و مفرح تبدیل کنیم اما مشکلاتی از جمله وقفی بودن زمین، نبود امکان ایجاد پارکینگ و . به وجود آمد که این موضوع در مجموع منتفی شد.
رضایی‌نژاد خاطرنشان کرد: اما در مجموع ایده‌هایی برای ایجاد فضایی سرگرم کننده در استان یزد داریم زیرا یزد به واقع فضایی برای تفریح و گذران اوقاف فراغت ندارد و ایجاد فضایی که یک خانواده بتوانند اوقاف خود را با استفاده از همه امکانات به خوبی سپری کنند، در یزد ضرورت دارد.
وی بیان کرد: ایجاد چنین فضایی هم برای یزد ضرورت دارد و هم درآمدزا است و به طور قطع بازدهی خوبی برای سهامداران خواهد داشت.
مدیرعامل گروه تعاونی پیشگامان در مورد انجام فعالیت‌های فرهنگی نیز بیان کرد: گروه پیشگامان در سه حوزه فرهنگی، سیاسی و مذهبی ورود مستقیم نداشته اما حمایت‌های بسیاری از برنامه‌های این سه حوزه در استان یزد کرده است.
وی در مورد فعالیت در حوزه پزشکی و ایجاد مراکز درمانی نیز بیان کرد: در زمینه توریست درمانی اقداماتی از سوی این گروه انجام شده اما در زمینه پزشکی ورود پیدا نکرده‌ایم.
رضایی‌نژاد در مورد گردشگری نیز بیان کرد: در حوزه گردشگری در استان یزد اقدامات خوبی انجام شده و گروه پیشگامان هنوز حضور جدی در این حوزه نداشته اما در صددیم در زمینه نرم‌افزاری و بازاریابی گردشگری ورود کنیم.
عینک‌های واقعیت افزوده چگونه به جایگزین گوشی‌های هوشمند تبدیل خواهند شد؟
عینک‌های واقعیت افزوده به‌دلیل راحتی استفاده و مزیت‌هایی مثل ادغام اطلاعات مجازی با دنیای واقعی، گزینه‌ای بسیار ایدئال برای جایگزینی با گوشی‌های هوشمند امروزی محسوب میشوند.
درحال‌حاضر عینک‌های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده در موارد مختلف از آموزش گرفته تا داستان‌های عملی‌تخیلی، بازی و غیره مورد استفاده قرار می‌گیرند و این فناوری به بشر کمک کرده است تا در انجام برخی کارهای خود عملکرد بهتری داشته باشد.
با نگاه به آینده، می‌توانیم شاهد تبدیل شدن فناوری‌های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده به بخش مهمی در زندگی روزمره خود باشیم. انتظار می‌رود بازار ترکیبی هدست‌های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده از سال ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۸ حدود ۱۰ برابر گسترش یابد و این تکنولوژی‌ها می‌توانند در آینده جایگزین ابزاری شوند که زندگی امروزی ما به‌شدت به آنها وابسته است: گوشی‌های هوشمند.
مطمئناً آینده‌ی اینترنت و این که چگونه زندگی ما را دربرخواهد گرفت، در خطی مستقیم پیشرفت نخواهد کرد، اما مفاهیمی مثل متاورس نوید آینده‌ای را می‌دهد که می‌تواند زندگی ما را دگرگون کند. نگاه کردن به صفحه‌نمایش‌ها دیگر مثل گذشته باعث نمی‌شود از هر نظر راضی باشیم و اکنون قصد داریم به گسترش واقعیت در محیط‌های اطراف خود بپردازیم و آن را بهتر درک کنیم. فناوری‌هایی مثل واقعیت مجازی و واقعیت افزوده، می‌توانند این تمایل را برای تقویت واقعیت موجود یا فرار به واقعیتی که پذیرفتن آن آسان‌تر است، برآورده کنند.
چرا واقعیت افزوده (و نه واقعیت مجازی) بهترین جایگزین برای گوشی‌های هوشمند است؟
اگرچه واقعیت افزوده و واقعیت مجازی هردو، بینش و روان ما را به‌طور مشابه دستکاری می‌کنند، تجربیات واقعیت مجازی بسیار فراگیرتر هستند و ما را وارد قلمرویی کاملاً جدید خواهند کرد؛ چنین شرایطی می‌تواند در ابتدا هیجان‌انگیز باشد، اما درنهایت باعث میشود از دنیای واقعی دور شویم. علاوه‌براین، ازآنجاکه تجربه‌های واقعیت مجازی، دنیای واقعی را کاملاً محو می‌کنند، درصورتی‌که برای دوره‌های طولانی مورد استفاده قرار گیرند، حواس ما را پرت خواهند کرد.
درهمین‌حال، واقعیت افزوده، پلی میان دنیای واقعی و تجربه‌ی واقعیت مجازی مداوم ایجاد میکند. همان‌طور که از نام آن پیدا است، این فناوری فقط ازطریق اطلاعات اضافه که ممکن است به‌راحتی دردسترس نباشند، تجربه‌ی ما را از دنیای واقعی، تکمیل میکند. این تکنولوژی، تخیل ما را غنی‌تر می‌سازد، بدون این که ارتباط با دنیای واقعی به‌طور کامل قطع شود.
ما می‌توانیم از گوشی‌های هوشمند یا تبلت‌های خود برای بررسی محیط اطراف استفاده کنیم. به‌عنوان مثال می‌توانیم دوربین گوشی هوشمند خود را به‌سمت منوهای غذا یا تابلوهای جاده بگیریم و سپس با بهره گرفتن از اپلیکیشن‌هایی مثل گوگل‌لنز، آنها را به زبان دلخواه خود ترجمه کنیم. علاوه‌براین می‌توانیم درباره‌ی ساختمان‌ها و خیابان‌های اطراف، اطلاعاتی به‌دست آوریم یا با سرویس نقشه‌های گوگل یا اپل، برای رسیدن به مقصد، راهنمای مسیر گام‌به‌گام دریافت کنیم.
اگرچه واقعیت مجازی می‌تواند مثل واقعیت افزوده سرگرم‌کننده، مفید و تأثیرگذار باشد، اما ظاهراً فناوری واقعیت افزوده جانشین آینده‌نگرانه‌تری برای گوشی‌های هوشمند خواهد بود. در ادامه به دلایل حمایت از این استدلال اشاره خواهیم کرد.
استفاده‌ی آسان
یک هدست واقعیت افزوده، وزن کمی دارد و استفاده از آن بسیار آسان است، زیرا به‌جای ایجاد قلمرو مجازی جدید، فقط برخی از المان‌ها را به دنیای واقعی اضافه میکند. مورد دیگر این است که هدست واقعیت افزوده ازنظر وضوح نمایشگر، محدودیت زیادی ندارد زیرا هنگام استفاده از آن همچنان می‌توان دنیای واقعی را چرا از بازاریابان شبکه‌ای فرار می‌کنیم؟ با شکوه تمام مشاهده کرد. ازآنجاکه نمایشگر روی هدست‌های واقعیت افزوده باید عناصر کمتری را ارائه و پردازش کند، بنابراین برای نیازهای پردازشی خود به سخت‌افزار خیلی قدرتمندی نیاز نخواهد داشت و حتی می‌توان از قدرت پردازشی کمتر نسبت به گوشی‌های هوشمند در ساخت چنین محصولاتی بهره گرفت. نتیجه این است که بیشتر هدست‌های واقعیت افزوده با فرم‌فکتور عینک‌های معمولی دردسترس قرار گرفته‌اند.
درواقع، شرکت‌هایی مثل اوپو و کوالکام، هدست‌های واقعیت افزوده را به‌عنوان ادامه‌‌دهنده‌ی مسیر گوشی‌های هوشمند توصیف می‌کنند. درحالی‌که این پیش‌بینی برای سال‌های آینده دقیق به‌نظر می‌رسد، اما ورود این نوع محصولات به زندگی روزمره‌ی ما به‌جای گوشی‌های هوشمند، باید در مسیر تکامل طبیعی قرار گیرد و به‌همین دلیل احتمالاً چندین سال تا رسیدن به آن، فاصله داریم.
آشنایی
طبق گزارش شورای بینایی آمریکا، فقط در این کشور ۲۰۰ میلیون نفر برای اصلاح بینایی خود از عینک استفاده می‌کنند، درحالی‌که گفته میشود تعداد افراد عینکی در سراسر جهان حدود دو میلیارد نفر است. این آمار نشان می‌دهد که نوع بشر، با عینک رابطه‌ی صمیمانه‌ای دارد و در چند قرن اخیر این رابطه همچنان برقرار مانده است.
به‌طورکلی، مردم تمایل دارند به‌سمت محصولاتی که حس آشنای بیشتری ارائه می‌دهند، جذب شوند و این آشنایی با عینک می‌تواند به‌طور بالقوه، نیروی محرک مهمی برای پذیرش عینک‌های واقعیت افزوده باشد. این در حالی است که بیشتر کاربران واقعیت مجازی شامل گیمرها یا افراد حرفه‌ای میشوند که از آن برای تجربه‌ی دنیاهای جدید یا یادگیری استفاده می‌کنند. تعداد کاربران دستگاه‌های واقعیت افزوده در سال ۲۰۲۰ تقریباً ۱٫۵ برابر تعداد کاربران محصولات واقعیت مجازی گزارش شده است و انتظار می‌رود این شکاف در سال‌های آینده بیشتر شود.
یکی از مهم‌ترین عواملی که میزان استفاده از واقعیت افزوده را حتی بدون عینک‌های اختصاصی آن، افزایش می‌دهد، فیلترهای برنامه‌هایی مثل اسنپ‌چت، اینستاگرام، تیک‌تاک و غیره است. با نزدیک شدن به آینده و نفوذ بیشتر واقعیت افزوده، می‌توان انتظار داشت که نوع تعامل‌ها در شبکه‌های اجتماعی نیز به‌میزان درخورتوجهی با فناوری واقعیت افزوده ترکیب شود.
در چنین شرایطی، شنیدن نام افراد در یک محیط اجتماعی، هیجان‌انگیز خواهد بود زیرا عینک‌های واقعیت افزوده می‌توانند چهره‌ی افراد را به‌خاطر بیاورند و آن را به شما یادآوری کنند؛ بدون این که دیگران بدانند جلوی چشم شما چه می‌گذرد. این یکی از مواردی است که می‌تواند به تکامل مسیر این نوع محصولات برای جایگزینی با گوشی‌های هوشمند، کمک کند.
کسب اطلاعات بیشتر از محیط اطراف
می‌توان انتظار داشت علاوه‌بر رشد فناوری‌هایی مثل واقعیت افزوده و واقعیت مجازی، حوزه‌های دیگری مثل یادگیری ماشینی و هوش مصنوعی نیز در سال‌های آینده پیشرفت‌های مهمی داشته باشند. با فرض بر این که هوش مصنوعی به خودآگاهی نرسد و دنیا را تسخیر نکند، شاید بتوان گفت بینایی کامیپوتری در آینده‌ی نزدیک بهبود خواهد یافت. با این پیشرفت‌ها و بهره گرفتن از مزیت‌های هوش مصنوعی، می‌توانیم داده‌های بیشتری از محیط‌هایی که در چرا از بازاریابان شبکه‌ای فرار می‌کنیم؟ آن حضور داریم و از دریچه‌ی عینک به آنها نگاه می‌کنیم، به‌دست آوریم.
همان‌طور که انویدیا نیز اشاره کرده است، بینایی رایانه‌ای که از آن به‌عنوان هوش ویدئویی نیز یاد میشود، برای مواردی مثل شناسایی اشیا، چهره‌ها، حرکت‌ها، حالت‌های چهره و جریان‌های نوری کلی استفاده میشود. دید رایانه‌ای به‌همراه محاسبات ابری می‌تواند به‌طور گسترده و با هزینه‌ی مقرون‌به‌صرفه دردسترس شرکت‌ها قرار گیرد تا با بهره گرفتن از آنها، عینک‌های واقعیت افزوده‌ی خود را بسازند.
تصور کنید بتوان دنیا را مثل شخصیت اصلی فیلم مرد آهنی مشاهده کرد. با تبدیل شدن عینک‌های واقعیت افزوده به بخشی از زندگی روزانه‌ی ما، بشر به قدرتی فوق‌العاده دست خواهد یافت که گوشی‌های هوشمند هرگز قادر به انجام آن نیستند.
افزایش روزافزون علاقه‌ی شرکت‌های بزرگ فناوری به حوزه‌ی واقعیت افزوده
شواهد نشان می‌دهد تقریباً هرچیزی که توجه اپل را به خود معطوف کند، مثل طلا مورد توجه همگان قرار خواهد گرفت. انتظار می‌رود این شرکت اواخر سال ۲۰۲۴ هدست واقعیت ترکیبی خود را روانه‌ی بازار کند، اما علاقه‌ی اپل به حوزه‌ی واقعیت افزوده می‌تواند کل صنعت گوشی‌های هوشمند را به مسیری کاملاً جدید سوق دهد. به گفته‌ی تحلیلگر معروف، مینگ‌چی کو، غول فناوری مستقر در کوپرتینو قصد دارد در ۱۰ سال آینده، عینک‌های واقعیت افزوده را جایگزین آیفون کند که این مورد با توجه به رشد فناوری، قابل‌قبول است.
شرکت‌های کمتر شناخته‌شده مثل اوپو حتی قبل از اپل، عینک‌های واقعیت افزوده را به‌عنوان محصولاتی که در آینده جایگزین گوشی‌های هوشمند خواهند شد نشان می‌دهند.
به‌طور هم‌زمان، امکان دارد عینک واقعیت افزوده‌ی متا، ماه‌ها قبل از محصول واقعیت افزوده‌ی اپل روانه‌ی بازار شود. با توجه به هدست‌های واقعیت مجازی بسیار موفق این شرکت یعنی سری Oculus، می‌توان انتظار داشت عینک واقعیت افزوده‌ی آن نیز با ارائه‌ی تجربه‌ی متاورس، به چنین سطحی از موفقیت دست یابد.
اگرچه عینک گوگل و هولولنز مایکروسافت هنوز به‌طور گسترده وارد بازار نشده‌اند، اما تخصص این شرکت‌ها در حوزه‌ی بینایی کامپیوتری به آنها اجازه می‌دهد تجربه‌های واقعیت افزوده را با پرکاربردترین سیستم‌عامل‌های جهان ازجمله اندروید و ویندوز ارائه دهند.
عینک‌های واقعیت افزوده چه چرا از بازاریابان شبکه‌ای فرار می‌کنیم؟ چرا از بازاریابان شبکه‌ای فرار می‌کنیم؟ مشکلاتی را برطرف نمی‌کنند؟
واقعیت افزوده احتمالاً در آینده به‌طور قابل‌توجهی بر زندگی اجتماعی و شخصی ما مسلط خواهد شد، اما مشکلات مرتبط با گوشی‌های هوشمند امروزی می‌تواند به فناوری‌های آینده نیز سرایت کند. احتمال دارد مردم انتظار داشته باشند شرایطی شبیه چرا از بازاریابان شبکه‌ای فرار می‌کنیم؟ آغاز دوره‌ی گوشی‌های هوشمند را این بار با عینک‌های واقعیت افزوده تجربه کنند. منطقه‌بندی یا مسدود کردن انتخابی برخی از جنبه‌های واقعیت می‌تواند دردسترس‌تر باشد، درحالی‌که عقب‌نشینی از یک واقعیت عینی قانع‌کننده می‌تواند پیچیده‌تر از فشار دادن دکمه‌ی پاور روی گوشی‌های هوشمند چرا از بازاریابان شبکه‌ای فرار می‌کنیم؟ باشد.
البته در مسیر تسلط عینک‌های واقعیت افزوده روی زندگی بشر، چالش‌های مهمی پیش روی مهندسان است. به‌عنوان مثال کالیبره کردن محصولات واقعیت افزوده برای افزایش دقت، به زیرساخت گسترده‌ای از حسگرها و شبکه‌های بی‌سیم فوق‌سریع نیاز دارد. بهترین راهکار برای رفع این مشکلات، ایجاد یک شبکه‌ی فراگیر ماشین‌به‌ماشین (M2M) خواهد بود که در آن هر ماشین یا ابزاری با هر دستگاه دیگری تعامل خواهد داشت. علاوه‌براین، همه‌ی اجسام فیزیکی، ساختمان‌ها و شاید حتی عناصر طبیعی جهان به این نوع حسگرها مجهز شوند. بدین‌ترتیب، هر دستگاه به‌جای ارسال اطلاعات به عینک واقعیت افزوده، باید اشیای اطراف را شناسایی کند که این خود کاری بزرگ خواهد بود. درهمین‌حال، نگرانی‌های امنیتی و حفظ حریم خصوصی، مواردی هستند که در مورد محصولات واقعیت افزوده اهمیت بالایی دارند.
درنهایت، حذف جهت‌گیری‌ها در هوش مصنوعی، یکی از چالش‌های مهمی خواهد بود که مهندسان باید با آن مقابله کنند. رایانه‌ها برخلاف انسان‌ها، احساسات را تشخیص نمی‌دهند و درواقع حسی را تجربه نمی‌کنند. مسلماً آموزش قضاوت و مهم‌تر از آن احترام گذاشتن به ارزش‌های انسانی، کار دشواری خواهد بود.
شبکه پرداخت کشور تشنه هوشمند سازی
مدیرعامل شرکت شاپرک بر لزوم اجرای هوشمند سازی در شبکه پرداخت الکترونیک کشور و مزایا اجرای این طرح تاکید کرد.
به گزارش ایران اکونومیست؛ محسن قادری،درباره تاثیر هوشمندسازی شبکه پرداخت الکترونیک بر این شبکه و شرکت های فعال در این حوزه، اظهار داشت: بدون‌شک اتخاذ راهبرد هوشمندسازی برای ارکان مختلف شبکه پرداخت اثرات قابلِ‌توجهی در پی خواهد داشت، برخی از این اثرات مستقیم در شبکه پرداخت و برخی دیگر در سازمان‌های موردنظر احساس خواهد شد.
وی افزود: اثرات هوشمندسازی در سازمان‌ها، منجر به ایجاد قابلیت ارائه اطلاعات دقیق در زمان مناسب(که آن اطلاعات موردِنیاز هستند)، شده است و باعث ایجاد نمایی منحصربه‌فرد و واقعی از بخش‌های مختلف عملکرد سازمان میشود. این اثرات در سازمان‌ها همچنین موجب تصمیم‌گیری دقیق‌تر و سریع‌تر شده و فرآیند تصمیم‌گیری را بهبود می‌دهد.
مدیرعامل شرکت شاپرک در ادامه گفت: خدمات ارائه‌شده به مشتریان سازمان بهبود می‌یابد و همه این‌ها به‌طور منطقی منجر به افزایش درآمد و منافع سازمان است.
قادری ادامه داد: اما اگر به‌طور خاص منافع موردِانتظار در شبکه پرداخت را بررسی کنیم، ارزش ایجادشده ناشی از به‌کارگیری منافع هوشمندی در شبکه پرداخت و به‌کارگیری این رویکرد به‌طور خاص توانایی شرکت‌ها در بخش‌بندی صحیح مشتریان و بهبود فرآیند بازاریابی را افزایش می‌دهد.
وی افزود: همچنین درس آموخته‌های حاصله، بهبود قابلِملاحظهای در پایش عملیات و شناسایی الگوهای رفتاری مشتریان و پذیرندگان ایجاد می‌کنند و با افزایش شناخت الگوهای مصرفی مصرف‌کنندگان، تمایل استفاده از سرویس توسط مشتریان افزایش می‌یابد.
مدیرعامل شرکت شاپرک افزود: از سویی دیگر کاربرد این ابزارها به افزایش سودپذیری مشتریان در کسب‌وکارهای خودشان نیز منجر شده و تمایل به استفاده از سرویس را افزایش می‌دهد. شناسایی الگوهای رفتاری پذیرندگان و دارندگان کارت به‌طور قابلِملاحظهای رفتارهای متقلبانه و چرا از بازاریابان شبکه‌ای فرار می‌کنیم؟ نامتعارف را کاهش می‌دهد.
به گفته وی، کاربرد این رویکرد به‌طور محسوسی از ریزش مشتریان جلوگیری کرده و وفاداری آنها را افزایش می‌دهد و کاربرد این ابزار درس‌آموخته‌های مناسبی درموردِ بهبود کانال‌های ارائه خدمت خواهد داشت.
قادری در پاسخ به اینکه آیا هوشمندسازی شبکه پرداخت، تأثیری بر کاهش هزینه و ریسک و افزایش کیفیت سوئیچینگ شبکه دارد یا خیر؟ گفت: حتما تاثیر خواهد داشت. هزینه‌های شبکه پرداخت در نتیجه تصمیماتی نظیر خرید و بازاریابی و نصب ابزارهای پرداخت ایجاد میشود.
در صورت وجود سامانه‌های هوشمند و پشتیبان تصمیم و بررسی الگوهای رفتاری پذیرندگان و دارندگان کارت، به طور حتم امکان توزیع خدمت و بهبود کانال‌های توزیع خدمت، اثرات مشخصی بر کاهش هزینه و ریسک ارائه خدمت خواهد داشت.
وی افزود: همچنین یکی از الزامات شاپرک در چارچوب ممیزی شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات پرداخت، وجود سامانه‌های پایش در این شرکت‌ها است. درصورتی‌که این سامانه‌ها به ابزارهای هوشمند مجهز شوند، امکان پایش دقیق‌تر سوئیچینگ تراکنش‌ها و شناسایی الگوهای کاهش کیفیت شبکه و رفع آن موانع افزایش‌یافته و تحقق رکوردهای بالاتر در دسترسی‌پذیری نیز محتمل است.
به گفته وی، لازم به ذکر است که طبق گزارش اقتصادی ماهانه شاپرک، دسترس‌پذیری فعلی شبکه پرداخت نیز قابلِ‌توجه بوده و از دستاوردهای چارچوب الزامات ممیزی فعلی شاپرک است.
این فعال حوزه پرداخت کشور چرا از بازاریابان شبکه‌ای فرار می‌کنیم؟ در ادامه درباره مقایسه سطح هوشمندسازی شبکه پرداخت و سطح بین‌المللی، گفت: با توجه به تفاوت‌های مدل اجرایی شبکه پرداخت الکترونیک کشور با مدل‌های سایر کشورها و یا مدل‌های بین‌المللی، این مقایسه کمی دشوار است.
وی افزود: هیچ کشوری در مقیاس ملی با چنین تعداد تراکنش‌هایی مواجه نیست، ابزارهایی نظیر کیف پول الکترونیک که باعث کاهش حجم عظیمی از تراکنش‌های برخط در جهان شده است، هنوز به‌طور کامل در کشور موردِاقبال عمومی قرار نگرفته‌اند؛ اما علی‌رغم تفاوت‌های موجود، کاربرد ابزارهای هوشمندسازی کسب‌وکار در صنعت پرداخت به‌صورت روزافزون در جهان رو به افزایش است.
مدیرعامل شرکت شاپرک در ادامه تاکید کرد: کاربردهایی نظیر مدیریت ریسک اعتباری در کارت‌های اعتباری، اعتبارسنجی دارندگان کارت، شناسایی رفتارهای نامتعارف و متقلبانه به‌صورت برخط و بخش‌بندی مشتریان و بهبود فرآیندهای بازاریابی از زمره فعالیت‌های رایج دنیا در این زمینه است.
وی خاطرنشان کرد: البته لازم به ذکر است که وجود نظام صحیح دریافت کارمزد، زمان مناسب تسویه تراکنش‌ها، وجود ابزارهای متعدد پرداخت خرد و طبعاً کاهش تعداد تراکنش‌های خرد برخط، از مهم‌ترین تفاوت‌هایی است که امکان‌پذیری استقرار سامانه‌های هوشمند را بیشتر میکند.
به گفته وی در سطح بین‌الملل، حتی تراکنش‌های ابزارهایی نظیر خودپرداز نیز زمان واقعی یا برخط نبوده و همین موضوع امکان ردگیری، شناسایی رفتارهای نامتعارف و تأمل کافی را به‌منظور شناسایی الگوهای رفتاری مشتریان ایجاد میکند.
قادری در ادامه تاکید کرد: نکته حائز اهمیت دیگر در مقایسه شبکه پرداخت کشور و محیط‌های بین‌المللی، اشراف قانون‌گذار و ناظر بر بخش صادرکنندگی است. به این معنی که شبکه پرداخت بر صادرکننده کارت نیز نظارت میکند، یعنی مقررات مربوط به صدور کارت و همچنین نظارت بر نحوه رعایت آن الزامات در بانک‌های صادرکننده نیز بر عهده شبکه پرداخت است.
وی افزود: به‌طور مثال مستر و ویزاکارت، هم در بخش صدور کارت و هم در بخش پذیرندگی، مقرراتی تدوین کرده و بر آن نظارت می‌کنند. درصورتی‌که در شبکه پرداخت کشور، اشراف اطلاعاتی صرفاً در بخش پذیرندگی وجود دارد. همین عدم تقارن اطلاعات، نیمی از شانس شبکه در شناسایی الگوهای رفتاری مشتریان شبکه را کاهش می‌دهد.
این صاحب نظر حوزه پرداخت درباره مهم‌ترین چالش‌هایی که هم‌اکنون در هوشمندسازی شبکه پرداخت، گفت: مهم‌ترین چالشی که در صنعت پرداخت کشور در مقابل راه‌اندازی سامانه‌های هوشمند مشاهده میشود، موضوع نوع نگاه به مسئله محرمانگی اطلاعات است.
قادری ادامه داد: جدا از تمایل گروه‌های مختلف در عدم انتشار نتایج تحلیل‌ها و یافته‌های رفتاری شبکه پرداخت، شیوه نگاه به موضوع محرمانگی باعث شده است که انتشار گزارشات و تحلیل‌های حاصله از این سامانه‌ها نیز مخاطبان چندانی نداشته و امکان انتشار عمومی دستاوردها وجود نداشته باشد.
وی افزود: البته رویکرد حفاظت از داده‌های حساس نظیر شماره کارت و کدهای رمزنگاری‌شده مربوطه یکی از میثاق‌های اصلی شاپرک است، اما اینجا منظور از محرمانگی این نوع داده‌ها نیستند. متأسفانه رویکردی که تاکنون در مورد انتشار هر نوع آمار و یا یافته آماری وجود دارد به‌عنوان یکی از چالش‌های اصلی مطرح است.
به گفته وی ضمن اینکه شاپرک در سال گذشته به‌دلیل استقرار یکی از بهترین سامانه‌های کشف تقلب در دنیا دچار مشکلاتی شد که صرفاً ناشی از محرمانگی داده‌ها بوده است.
مدیرعامل شرکت شاپرک، گفت: شاید چالش مهم دوم شبکه پرداخت، عدم امکان قانون‌گذاری و نظارت بر عملکرد بخش صادرکننده کارت در شبکه پرداخت است. در صورت وجود امکان قانون‌گذاری و نظارت بر این بخش، توان شناسایی الگوهای رفتاری مشتریان افزایش‌یافته و امکان کشف الگوهای نامتعارف افزایش می‌یابد؛
وی افزود: درصورتی‌که در حال حاضر حتی دسترسی به داده‌های بانکی دارندگان کارت‌های بانکی و دارندگان حساب پذیرندگی وجود ندارد.
در بخش پذیرندگی، این موضوع منجر به ایجاد یک پایگاه داده بسیار نامعتبر در شبکه پرداخت‌شده بود که ضمن راه‌اندازی سامانه جامع پذیرندگان و اتصال به سامانه‌های پست و ثبت‌احوال اصلاح و طی یک پروژه عظیم پالایش اطلاعات بهبود پیدا کرد؛ اما در بخش صادرکنندگی هیچ ارتباطی بین ۸۰ میلیون کارت صادرشده‌ای که تراکنش شاپرکی دارند، برقرار نیست و امکان شناسایی دارندگان که کارت‌های متعددی دارند وجود ندارد.
به گفته وی شاپرک به‌عنوان یکی از شرکت‌های پیشرو در ایجاد سامانه‌های هوشمند، ارتقای این‌گونه سامانه‌ها را در شرکت‌ها توصیه کرده است؛ اما رعایت مواردی مثل تدوین اهداف و استراتژی‌های سازمان‌ها برای به‌کارگیری سامانه‌ها ضروری است و جمع‌آوری و تلفیق اطلاعات و بررسی صحت آنها از مهم‌ترین موارد پیشروی سازمان‌هاست.
قادری افزود: از سایر مسائل می‌توان به نبود برنامه مدون و تفکر استراتژیک در سطح مدیریت کلان شرکت‌ها، بالابودن هزینه‌های استقرار، نبود مجری مسلط و کارآزموده داخلی برای پیاده‌سازی، مشکلات مربوط به مهندسی مجدد فرایندهای کاری و اصلاح روش‌های سنتی بر اساس تجربه‌های موفق (بهترین فرایندها)، عدم دسترسی به شرکت‌های توانمند خارجی و عدم پشتیبانی مستقیم این شرکت‌ها از محصولات خود، فراهم‌نبودن بستر فرهنگی لازم برای پذیرش سیستم‌های جدید در سازمان ازسوی کارکنان، ضعف امکانات زیرساختی سازمان‌ها و شرکت‌ها، نامناسب‌بودن راه‌حل‌های ارائه‌شده در بازار و ناهماهنگی آن با سیستم‌های فعلی و درنهایت آگاهی و آشنایی اندک مدیران از مزایا و منافع به‌کارگیری این راه‌حل‌ها اشاره کرد.
